De Wierook Koning
11 april 2019 - Nieuw Nickerie, Suriname
Op de Walter Hewittstraat in Nieuw Nijkerk heeft de heer B. een sociale werkplaats. Hij zit in zijn rolstoel, net in staat om zijn handen te bewegen, op een vriendelijke manier te delegeren wat er moet gebeuren. Zo was er een jongeman die precies weet te vertellen op welke weekdag een datum valt. Zo is er een andere jongen die heel stil gewoon lekker zijn eigen ding moet doen. En zo is er een Nederlandse man die aan enthousiaste leerlingen van de basisschool lesgeeft in techniek. Er wachten een aantal mensen op de reparatie van hun fiets en twee blanken met hun dochtertje maken een praatje met meneer B. We zouden hier namelijk fietsen kunnen huren. Dat werd uiteindelijk kopen. En zo reden die twee weg op een oersterke Union en genoot Rosalie van de warme wind en de omgeving vanuit de draagzak. Een week later had meneer B. een kinderzitje geregeld en zit onze koningin al wuivend te genieten van Switi Srana.
Nieuw Nijkerk dus, waar je de muggen letterlijk van je af moet slaan. We hadden thuis nog wat deet meegenomen, maar het werd eerder een date met een mug. Elize zat al snel helemaal onder. Rosalie gelukkig niet, alhoewel we veelvuldig een beginnende musquito van haar hoofdje hebben moeten halen. Op het balkon van ons huisje is er wind en daar denk je veilig te zitten. Mooi mis, ze pakken je gewoon. We begonnen onze aanval dus met date en dat werd al snel aangevuld met fuck-off spray. Dat leek wat te werken.
Het is een kleine maar fijne plaats. Als wij onze straat uit gaan dan hebben wij op de hoek Xing-Long Supermarket. We gaan dan rechtsaf de Soekramsinghstraat uit. Na 2 minuten fietsen zijn we de Van PettenPolder uit en komen wij uit op de Anna straat, waar het ziekenhuis ook staat. Gaan we dan nog wat verder dan zijn we al snel bij de Nickerie rivier. Ga dan links en dan komen we bij de markt. Elke ochtend aanwezig. Elke ochtend staat er de ' ijsvrouw' bekertjes met geschaafd ijs en limonade te verkopen. (Iets wat Rosalie ook erg lekker vind.) Kost 6 SRD per beker en het is de bedoeling dat je deze voordat je de markt opgaat koopt en je kunt zovaak komen voor een refill als je wilt. Heerlijk! Dat is net op het randje van de overkapping van de markt. En dan is er een gezellige hoeveelheid groente en fruit te koop, maar ook kruiden, koekjes, drankjes, eigenlijk alles. En geen opdringerig gedrag, geen gedoe, gewoon rustig op de markt lopen. Daarna vegetarische roti eten en rustig naar huis fietsen.
Wij hebben ondertussen een vaste chauffeur die wij bellen mochten wij in de avond ergens heen willen om te eten, want er zijn kleine restaurants genoeg. We belden Zahir ook om ons naar het Corantijnstrand te brengen. Op het punt waar de Corantijnrivier en de Nickerie rivier beiden in de zee uit komen is deze troebel bruin. De Corantijnrivier grenst aan Brits Guyana en we hebben gezwaaid. We hebben daar even met de voetjes in het water gestaan en wat verder op van deze gedoogde grenswissel wat gegeten en gedronken.
Werner is 1 april begonnen in het ziekenhuis en na een geweldige inwerkperiode waarin alles duidelijk was loop je al snel met een Dominicaanse arts die hier stage moet lopen om een Surinaams artsenregistratie te halen, een Cubaanse MDL arts en een Cubaanse Oncoloog, de ronde op de afdeling te doen. En gelukkig is er hier ook een gastroscopie en een coloscopie. En natuurlijk is er chemotherapie, radiotherapie en andere geweldige westerse anti-kankerbehandelingen. Ze vertellen Werner dat hij Spaans moet gaan spreken. Behalve het totaal bizarre aanname beleid van niet Nederlands of Engels sprekende mensen die hier niets te zoeken hebben, omdat er geen middelen voor hun zijn behalve dat ze kunnen verwijzen, is het een prima ziekenhuis. Een beetje malaria vivax uit Venezuela, wat zieke kinderen, wat hechtingen, een suïcide poging die tot twee keer niet gelukt is. We vervelen ons niet. En dan staan er nog uitzendingen het binnenland op het program. We willen nog wel even een niet cynische of sarcastisch pluspunt vertellen: de verpleging is geweldig.
Ook zij hebben problemen met de muggen. Pats, wapperen, pats, mopperen, ventilatoren, ramen open, ramen dicht, pats, pats, pats. Het hield niet op. Dus we gingen naar de doorgezakte bolle nasigoeroe van de supermarkt bij ons op de hoek. Die spreekt geen Nederlands, noch Engels. Dus we doen: bzzzz bzzz, pats pats, en krabben op onze huid. En in eens gebeurd er iets wonderlijks. Ze beweegt. Loopt naar een gangpad en komt terug met de Wierookkoning en met Tropical Bush! We steken deze stokjes elke avond aan en we smeren ons in met het smeersel, waarschijnlijk is het voor ons ook niet goed, maar de muggen zijn weg.
Rosalie loopt zelfstandig aan de tafel! Onze kanjer!
Dikke kuss
REW
Groetjes van Thea & Aad
In dank Jullie uitgebreide verhalen ontvangen! Waren al benieuwd naar je nieuwe
ziekenhuis ervaring klinkt heel positief! Gelukwensen verjaardag Rosalie(25 april),
geef haar een dikke kus! Heel veel lieve groetjes J en M
Dikke knuffel van ons